Frå ein vasskraftarbeider del to
Vart ansatt i Haugesund E verk i feb 78. Billig bolig og fri strøm frista sjølsagt. Bolig av 50talls standard låg langt oppi ein vestlandsk dal omkransa av høge fjell . Ikkje langt
unna låg ein durande kraftstasjon, på fjellsida kom røyrgater ned frå vassmagasina på høgfjellet og over plenen framfor huset gjekk 60kv linjer. Ein kompis av meg som køyrde flyttelasset skrapa opp lastebilen i
portsøylene på glatta. Avskjedsorda hans var at han aldri meir skulle køyra til Sibir (?).
Første mandag og i mange mandagar seinare på jobb var det vassmåling. Sjefane i Haugesund ville ha tala frå avlensing
av dei forskjellige oppdemma vatna på bordet tidlig i uka. Det skulle planleggast ei fornuftig køyringav våre 6 generatorar i to kraftstasjonar. Eit forholdsvis lite kraftanlegg i landsmålestokk..Men det hadde trilla og gått
og køyrt inn strøm til Haugesund og omegn sia før 1920. Etter utbygging tidlig 50 kunne vi levera vel 50MW.
Om vinteren heiv vi , var alltid to stk) ski og ryggsekk opp på taubane for å få dei opp til taubanehus
oppe på fjellet. Vei var det ikkje, dengang ,opp til fjellet. Så det var å gå i all slags føre opp til anleggsvegen der oppe ,som gjekk mellom dei forskjellige oppdemma vatn. Etter ein times vassing i snø, huka vi
skia ned av taubanen og spente de på oss. Det kunne være stille nede i dalen , men oppe på fjellet kunne du få snøføyken midt i fjeset. Hadde ofte hunder med og hvis sikten var null kommanderte vi hundane framfor oss.
Dei fann fram når sansane hadde slutta å virke på oss mennesker. Vi grov oss ned til nedsnødde lukehus firte vassmålingsutstyret ned til det traff vassflata lengt langt der nede. Det var aldri snakk om å utsette vannmålinga
til ein dag med betre vær, tala skulle være på bordet ut i byen.
Generatorane skulle køyres med fornuft , vatna skulle aldri sleppes heilt ned. Det var berre under generator revisjonar eller store inngrep på luker og dammer
at magasina kunne tomtappes. Det var alltid grundig planlegging som sto bak drifting av kraftanlegg. Nebør og vind målte vi sjølv . Vi kjøyrte generatorer og linjer i godt samarbeid med andre kraftanlegg for å få
mest mulig effekt av det vestlandske regnet . Haustmnd var bomsikre, då datt som regel ned og magasina vart fyllt opp. Snøsmelting var meir usikker, i blank solskinn om vår og sommar forsvann ofte tilsig opp i været , fordampa og vekk
var det.
I beg av 1980 hadde kraftforsyningen i fedrelandet fungert i 80 år, utvikla seg , lagt grunnlag for velstand for folk , arbeidsliv , ja for heile landet. Den hadde jo eit overordna ansvar at folk skulle ha tilgang til rimelig
kraft.
Dette var før blårussen gjorde sine framstøt med sine krav om vekst, effektivisering . Vi hadde jo jappetida med skyhøge renter i slutten av 10året. Dette var berre forsmaken. I kraftforsyninga vart det leiarskifte,
sivilingeniørane som satt på topp som direktørar og avdelingsleierar vart sett til side og blåruss , handelhøgskule og BI folk fekk ein nye boltreplass. No vart det populært med samanslåing av selskaper , nye forretningsområder
som nett, altibox, kom sterkare og sterkare . Dette kunne jo gje meir og bidra til meir vekst i kraftselskapa enn det å vera berre eit kjedelig selskap som hadde ansvaret for kraftforsyningen. Politikerane med Gro i spissen var i ferd med å
undergrava 2 folkeavstemmingar og lure folket inn i EØS. Gyldne tider.
Ein liten fotnote om korleis dei gamle (siv)ingeniørane kunne tenke: Da vi på midten av 80talet skulle bytte ut 2 slitne Fransisgeneratorer frå 1918 , foreslo
direktøren vår dengang at vi burde skru den eine forsiktig frå kvarandre og sende den ned som ei hjelp til landsbyer i Nepal. Det vart gjort og den låg i kasser på eit lager i Sauda. Om den vart sendt nedover veit eg ikkje, men
tanken var skikkelig god, og sto for ein god tankegang, som å hjelpe folk. Som ein kuriositet kan eg jo nemne at noverande direktør meiner at vi må gå laus å bygge ut verna vassdrag for at vi skal ha nok kraft framover(?!)
. Dette ser eg på som klare ytterpunkt av det desse to direktørane står/sto for.
Eg skal skriva litt meir seinare om mi ærfaring og oppfatning av kraftforsyninga i 1990 og utover.