Har alltid tenkt at eg har hatt ein meget god barndom. Slapp å gå i barnehage (berre det ordet var vel ikkje oppfunnet, på den tida, her vest), mor mi var heimeverande husmor pluss at ho jobba heimate.
Ho var ei god føresatt, eg lærte alle viser og sangar som ho kunne før eg var 2år. For å kunne lesa Donald Duck måtte eg læra å lesa då eg var 4, (var jo ikkje alltid mutteren hadde tid til å lesa
høgt heller). Dermed begynnte eg tidleg å lesa dei klassiske barne og evetyrbøker som var. Men heile tida hadde vi tid til å vera ute å leika. Om vinteren godt innpakka i omsydde klær og beksøm , hvis det var snø
var alltid ski, skøyter og rattkjelker med. Kompisene var aldri langt unna , Inge banka gjerne på døra rett før 9..då var det ut ..full fart. Foreldrene mine var også fjellfolk og hvis vi ikkje var på Leknesnepo
på søndagen var vi i Havnaklubben på soling og bading, Alltid var kaffibålet der tent og fiskestanga ofte i bruk. Og..vi slapp og begynne på skulen før vi var 7. Men der var det heldigvis masse utetimar med kanonball og
slåball..så det var levelig for rastlause kropper..
Synes det er trist i dag at vi skjelden ser ungar ute i leik.. Ikkje er det vel ungane sin feil..dei har det vel i blodet..Tidlig om morningane er
det rett ned i barnehagen og der blir de til foreldrene henter de kanskje etter kl 4. Ok dei er jo ute i barnehagane, innafor gjerde , og dei ansette gjere så godt de kan med å aktivere de.. Foreldrene er fanga i den berømmelige tidsklemma,
med dei krav som er i tida....
Når ungane er 5 eller nettopp fyllt 6 så er det å starte i første klasse. Krava vert tredd nedover hovudet på de så det er å sitta konsentrerte
over ipaden ..lite timar blir det ute Har lest om barneskulelærerar som nesten føle seg som forbryterar når dei gjer ungane ein utetime..For krava er der.. Ungane våre konkurrere med andre skandinaviske land, ja EU og sjølsagt
om kor flinke de er ..kor langt de er kommt etter visse normer. Når ungane kjeme heim, ofte langt utpå ettermiddagen , dei har jo gjerne vore på SFO, så er det lekser...ofte mykje lekser. Normene for læring er gjerne sett opp
etter amisiøse politikerear. Politikerar som slett ikkje synes det er trist å ikkje sjå eit einaste skispor ute på snøkledde bakker og lier i vinterNorge.. Som ikkje synes det er trist at ein aldri høyre mødre
lenger, mødre som roper , gjerne etter kl1900 at: «No må dokker komme inn å spisa , dokker har jo vore ute å leika i heile ettermiddag.».